اولین گفتار ما در این زمینه به موضوع «زن و صلح» مربوط می‏شود، زیرا در آثار بهائی به صراحت آمده که مشارکت زنان در اداره‏ی‏ امور عالم ضرور است، چه زنان به طبیعت طرفدار صلح هستند و صلح بنیادگذار آینده‏ی بشریت خواهد بود.

عالم انسانی را دو بال است. یک بال رجال یک بال نساء. تا دو بال متساوی نگردد، مرغ پرواز ننماید. اگر یک بال ضعیف باشد، پرواز ممکن نیست.

یکی از مواردی که در چند دهه اخیر توجه جامعه جهانی را بی‌اندازه به خود جلب نموده، رفع توهمات مختلفی است که در اکثر جوامع در مورد زنان و نقش آنان در اجتماع شکل گرفته است.

تعالیم بهائی در عین حال که بر تساوی زن و مرد تأکید می‌نماید، در برخی موارد از وظایف متمایز آنان با توجه به جنسیت دفاع می‌کند. از آنجایی که دیانت بهائی همچنین تعلیم می‌دهد که عقاید مذهبی باید با “معیارهای علمی” سنجیده شود، این تناقض ظاهری مستلزم مطالعات دقیقی است.